Bu memlekette en büyük meselelerimizden biri, belki de birincisi kavram kargaşasıdır sanırım. Bunun içindir ki biribirimizi yeterince anlayamıyor ve sevemiyoruzdur belki. Yine geçen gün, vatsap (ancak bu kadar Türkçeleştirebiliyorum maalesef) grubundan sohbet ediyoruz ki konu döndü dolaştı Tarantino filmleri ve özellikle de diyaloglarına geldi. Bizim Hakkı (Hakkı Çakır, kendisinden bundan sonra Bizim Hakkı diye bahsedeceğiz bu köşede)… “Zincirsiz” dedi, – güzel film dedim hiç düşünmeden. “Ama” dedi “ırkçılık karşıtı”, Türkçüyüz ya naçizane yine provokasyon , yine “gomonislik”  kendince. Biz  Türkçüyüz, ırkçı değiliz dedim, kapatacağım konuyu. Demesin mi :”Türk Irk değil mi?”. Düşündüm iş uzayacak, vaktim dar “diyeceğim çok amma pek kalabalık yerdesin” diyor ya türkü… Diyeceğim demesine de, yine vakit geçti, söz uzadı. Merhum Yusuf AKÇURA Bey’in “3 Tarzı Siyaset” kitabını tavsiye edecek ve devam edeceğim. Elbette:

Yine Bizim Hakkı ile…